الرحمن* علم القرآن * خلق الانسان * علّمه البیان

 قرآن کریم از صدر اسلام تاکنون، ‌محور تمامی علوم و معارف اسلامی بوده است. در طول تاریخ اسلام، هر نوع تعلیم و تربیت از قرآن آغاز شده و در کنار آن ادامه یافته است و خداوند خود اولین معلم قرآن است.

آموزش قرآن در طول تاریخ، در کشور ما و سایر سرزمین‌های اسلامی از فراز و نشیب‌های بسیاری برخوردار بوده است. در دوره معاصر به دلایل مختلفی، آن آموزش از جامعیت، بالندگی و طراوتی که در گذشته داشته، فاصله گرفته و به تعلیم مهارت‌های خاصی محدود شده است. اما خوشبختانه در سال‌های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی و به ویژه پس از آن، انتظارات از آموزش قرآن به تدریج به جایگاه واقعی و شایستة آن نزدیک‌تر شده است.

تلاوت قرآن
الف)اهمیت تلاوت قرآن
قرآن می‏فرماید:«انّ الّذین یتلون کتاب اللّه و اقاموا الصّلاة و انفقوا ممّا رزقناهم سرّا و علانیة یرجون تجارة لن تبور» (26) :کسانی که آیات الهی را تلاوت می‏کنند و نماز برپا می‏دارند و از آنچه به آنان روزی داده‏ایم پنهان و آشکار انفاق می‏کنند، تجارتی(پر سود و)بی‏زیان و خالی از کساد را امید دارند.
و نیز می‏فرماید:«فاقرئوا ما تیسّر من القرآن علم ان سیکون منکم مرضی و آخرون یضربون فی الارض بیتغون من فضل اللّه و آخرون یقاتلون فی سبیل اللّه فاقرئوا ما تیسّر منه» (27) :اکنون آنچه برای شما میسر است، قرآن بخوانید.او می‏داند به زودی گروهی از شما بیمار می‏شوند و گروهی دیگر برای به دست آوردن فضل الهی(و کسب روزی)به سفر می‏روند.و گروهی دیگر در راه خدا جهاد می‏کنند(و از تلاوت قرآن باز می‏مانند).پس به اندازه‏ای که برای شما ممکن است، از آن تلاوت کنید.

قرآن
«قرآن»در اصل به معنی خواندن است و نیز«علم»است برای کتاب شریفی که آیات آن از جانب خداوند بر پیامبر(صلی الله علیه و آله)نازل شده، و به اعتبار آن که خواندنی است.زیرا قرآن کتابی است که باید آن را خواند و در آیات و معانی آن تدبر کرد.بعضی قرآن را در اصل به معنی جمع گرفته‏اند، زیرا اصل«قرء»به معنی جمع است.در این صورت می‏توان گفت، قرآن یعنی جامع حقایق و سخنان خداوند.ولی معنای اول را بهتر دانسته‏اند. (1)